Szkołę Podstawową w Wieliszewie czeka rozbudowa. Poznaj jej ciekawą historię

Początki historii Szkoły Podstawowej w Wieliszewie sięgają przełomu wieków. Na początku dwudziestego stulecia we wsi funkcjonowała trzyklasowa szkoła mieszcząca się w drewnianym budynku, który znajdował się w miejscu nowego skrzydła szkoły.

Na początku lat dwudziestych drewno ze starego budynku zakupił mieszkaniec wsi, p. Mikołaj Michalik. Przez około 2 lata nie było tu szkoły z prawdziwego zdarzenia. Wkrótce przystąpiono do jej budowy. Staraniem wójta gminy Nieporęt, przy aktywnym wsparciu finansowym mieszkańców Wieliszewa zgromadzono niezbędne środki i rozpoczęto budowę. Według informacji w kronice szkoły zakończono ją w 1923 roku.

Powstał wówczas budynek murowany, parterowy, mieszczący początkowo 4 klasy. Trudno odtworzyć te wczesne dzieje placówki. Wiadomo, że w 1935r. dobudowano piętro, w budynku było wtedy 8 sal lekcyjnych i kancelaria kierownika. W przeddzień okupacji szkoła była już siedmioklasowa (określano ją mianem III stopnia). Wybuch wojny położył kres działalności polskiej oświaty. Budynek został zajęty przez wojsko niemieckie, zezwolono na codzienne, dwugodzinne nauczanie polskich dzieci języka niemieckiego. W związku z tym lekcje odbywały się poza szkołą, między innymi w domu pana Bławata. Prawdopodobnie w 1943r. szkoła została zamieniona na niemiecki szpital.
W kolejnym roku ludność wsi ewakuowano i tym samym życie szkoły zupełnie zamarło. W wyniku działań wojennych budynek uległ zniszczeniu- uszkodzono dach i ściany pierwszego piętra, naruszono konstrukcję. Szkoła znalazła się w centrum walk, przeszła w ręce radzieckie i w chwili wyzwolenia z budynku zostały tylko mury. Zaraz po wyzwoleniu i powrocie pierwszych grup ewakuowanej ludności przystąpiono do uruchamiania szkoły i wyremontowano jedną izbę. Już w 1945r. placówka rozpoczęła pracę jako szkoła jednoklasowa, z jednoosobową obsadą. Kolejne lata to czas remontu- oddano do użytku kolejną salę, zadaszono budynek. Z tym trudnym okresem wiąże się nazwisko pani Stefanii Foltyńskiej, która w 1948r. objęła funkcję kierownika placówki. W kolejnym roku szkolnym podniesiono stopień organizacyjny szkoły- funkcjonowało 7 klas, w których uczyło się 189 uczniów. Kolejne lata to kolejne remonty, sukcesywnie oddawano izby lekcyjne, ogrodzono teren. W roku 1954 zapłonęła w szkole pierwsza żarówka elektryczna. W latach sześćdziesiątych kadra szkoły wyraźnie się powiększyła. Warto tu wspomnieć kilka osób, które związały się z placówką: państwo Józef i Janina Kanownikowie, pani Zofia Pękalska, pani Karolina Oktaba, pani Teresa Cholewa, pani Wiesława Kmieciak, pan Witold Stefański. Kadra kierownicza szkoły przedstawiała się następująco: 1948 - 1964 pani Stefania Foltyńska 1964 - 1968/69 pan Józef Kanownik 1969/70 pan Janusz Górski 1970/71 - 1974/75 pani Teresa Cholewa 1975/76 - 1981 pan Alfred Szlubowski 1981 - 1983/84 pan Józef Kanownik 1984/85 - 1985/86 pani Wacława Jaworska 1986/87 -1998/99 pani Elżbieta Kostewicz 1999/00 - 2003/04 pani Iwona Jędrzejewska od r. szk. 2004/05 pani Joanna Twardo W pierwszym roku pełnienia funkcji dyrektora przez p. Kostewicz zrodziła się myśl nadania szkole imienia. Kilka miesięcy poświęcono na dyskusję na temat wyboru patrona. W dniu 3 marca 1987r. odbył się ogólnoszkolny sejmik- wybór padł na Tadeusza Kościuszkę. Ciągły napływ uczniów spowodowany rozbudową zakładów na terenie gminy sprawił ogromne problemy lokalowe i w 1991r. zapadła decyzja o rozbudowie szkoły. Tak też się stało i rok szkolny 1992/93 uczniowie rozpoczęli w lepszych warunkach - oddano do użytku nowe skrzydło budynku. 11 listopada 1992 roku miała miejsce niezwykła uroczystość- po latach starań i zabiegów szkoła otrzymała imię Tadeusza Kościuszki. Zgodnie z reformą oświaty z 1999r. obniżono stopień organizacyjny placówki- stała się ona szkołą sześcioklasową. Od września 2001r. pogorszyły się warunki lokalowe- w budynku ulokowano gminne gimnazjum i na potrzeby tej szkoły musieliśmy oddać kilka sal. Doczekaliśmy się za to hali sportowej z prawdziwego zdarzenia i od kilku lat lekcje wychowania fizycznego odbywają się w znakomitych warunkach. Od roku szkolnego 2010/2011 funkcjonujemy znów samodzielnie, gdyż oddano do uzytku Gminne Gimnazjum. Za to w hali sportowej zrobiło się nieco ciaśniej... Od tego roku szkolnego do szkoły wracają klasy "0".