Warszawa o nich pamięta. Odeszli w ostatnich dwunastu miesiącach

Krzysztof Jaślar - zmarł 7 listopada w wieku siedemdziesięciu sześciu lat. Był współzałożycielem słynnego kabaretu Tey, autorem tekstów, dziennikarzem oraz reżyserem programów rozrywkowych w Telewizji Polskiej, festiwali opolskich, a także spektakli teatralnych. Spoczął na cmentarzu na warszawskim Służewie przy ulicy Wałbrzyskiej

Maciej Damięcki - znany i ceniony aktor odszedł 17 listopada, w wieku siedemdziesięciu dziewięciu lat. Był absolwentem Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie i przez prawie trzydzieści lat występował na scenie Teatru Dramatycznego w Warszawie. Zagrał w kilkudziesięciu filmach, w tym w "Szatanie z siódmej klasy" (1960), "Rozmowach kontrolowanych" (1991), "Znachorze" (2023) i "Uwierz w Mikołaja" (2023). Występował w telewizyjnych serialach: "Stawka większa niż życie" (1968), "Droga" (1975), "Plebania" (2000-11), "M jak miłość" (2003-23) i "Czas honoru" (2008-13). W 1973 roku na podstawie materiałów kompromitujących, związanych z prowadzeniem samochodu pod wpływem alkoholu, został tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa i aż do upadku PRL-u przekazywał informacje o osobach ze świata kultury oraz z wyjazdów zagranicznych.

Elżbieta Sommer - 7 grudnia, w wieku osiemdziesięciu siedmiu lat, zmarła popularna prezenterka prognozy pogody, która przez kilkadziesiąt lat była związana z Telewizją Polską. "Chmurka" była z wykształcenia meteorologiem i przez pewien czas pracowała w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Do TVP trafiła w 1957 roku, a sześć lat później zaczęła prezentować widzom prognozy pogody. Z telewizji odeszła na emeryturę w połowie 2004 roku. W 1999 roku została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Urna z jej prochami została złożona na Starych Powązkach.

Izabella Cywińska - reżyserka filmowa i teatralna odeszła 23 grudnia. Reżyserowała sztuki w teatrach w Białymstoku, Warszawie i Nowej Hucie. Pełniła funkcje dyrektora Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu oraz Teatru Nowego w Poznaniu. Na poznańskiej scenie wystawiła sztukę "Oskarżony: czerwiec pięćdziesiąt sześć", za co komunistyczna władza internowała ją przez kilka miesięcy w okresie stanu wojennego. W latach 1989-1991 pełniła funkcję minister kultury i sztuki w rządzie premiera Tadeusza Mazowieckiego. Od 2008 do 2011 roku pełniła funkcję dyrektora artystycznego warszawskiego Teatru Ateneum. Została odznaczona Oficerskim Orderem Odrodzenia Polski (2011) oraz Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2005). Spoczęła na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Maciej Iłowiecki - 23 grudnia po długiej chorobie zmarł wybitny dziennikarz i publicysta. Miał osiemdziesiąt osiem lat. W okresie PRL pracował w "Polityce" (do wprowadzenia stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku) oraz w "Problemach" i "Przeglądzie Technicznym". W 1989 roku był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu jako ekspert "Solidarności" do spraw mediów. W latach 1990-1992 był redaktorem naczelnym tygodnika "Spotkania", a od 1990 do 1993 roku pełnił funkcję prezesa zarządu głównego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP). W latach 1993- 1994 był wiceprzewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. W latach dziewięćdziesiątych był stałym komentatorem programu publicystycznego "Bumerang" na antenie Polsatu. W 2014 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jego doczesne szczątki spoczęły na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.

STYCZEŃ 2024

Janusz Majewski - reżyser filmowy, scenarzysta, pisarz, wieloletni prezes Stowarzyszenia Filmowców Polskich zmarł 10 stycznia w wieku dziewięćdziesięciu dwóch lat. Do najważniejszych filmów, które zrealizował, należą między innymi: "Zazdrość i medycyna", "Zaklęte rewiry", "Lekcja martwego języka", "Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię", "Lokis. Rękopis profesora Wittembacha", "C.K. Dezerterzy", "Złoto dezerterów", "Królowa Bona", "Mała matura 1947" oraz "Czarny Mercedes". W latach 1969-1991 był wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi, a w latach 2012–2024 pełnił funkcję rektora Warszawskiej Szkoły Filmowej. W 2016 roku otrzymał Nagrodę Specjalną "Platynowe Lwy" za całokształt twórczości na 41. Festiwalu Filmowym w Gdyni. Za wybitne zasługi dla kultury narodowej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej i działalności dydaktycznej został odznaczony Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Spoczął na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich Powązkach.

Krzysztof Górski - w wieku siedemdziesięciu dziewięciu lat 10 marca zmarł dziennikarz i prezenter radiowy, prawnik, wykładowca akademicki. Przez wiele lat pracował w Polskim Radiu, między innymi w Redakcji Audycji Religijnych. Był również założycielem Centrum Historii Polskiej Radiofonii (którego celem było gromadzenie wiedzy o radiofonii publicznej) oraz laureatem Złotego Mikrofonu. Został pochowany w kwaterze katolickiej Cmentarza Prawosławnego na warszawskiej Woli.

Ernest Bryll - zmarł 16 marca w wieku osiemdziesięciu dziewięciu lat. Był wybitnym poetą, pisarzem, tłumaczem, szefem zespołów filmowych, dziennikarzem i kierownikiem literackim teatrów. Tworzył także teksty piosenek, w tym wyśpiewany przez Krystynę Prońko "Psalm stojących w kolejce". W latach 1991-1995 pełnił funkcję ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej w Irlandii. Spoczął na cmentarzu przy ulicy Wałbrzyskiej w Warszawie.

Jerzy Mindziukiewicz - powstaniec warszawski ps. "Jur" zmarł 26 marca w wieku dziewięćdziesięciu sześciu lat. W trakcie Powstania Warszawskiego w stopniu strzelca brał udział w walkach o Centralny Dworzec Pocztowy u zbiegu ulicy Żelaznej i Alei Jerozolimskich w szeregach 3. kompanii - I batalionu "Lecha Żelaznego" - zgrupowania "Chrobry II". Wyszedł z miasta wraz z ludnością cywilną. Był członkiem Rady Muzeum Powstania Warszawskiego. Od 2020 roku był skarbnikiem i wiceprezesem Prezydium Zarządu Związku Powstańców Warszawskich. Został pochowany w rodzinnym grobowcu na Starych Powązkach.

Stanisława Ryster - prezenterka Telewizji Polskiej zmarła 27 marca w wieku osiemdziesięciu jeden lat. Widzowie zapamiętali ją doskonale, bo w latach 1975-2006 prowadziła teleturniej "Wielka Gra". W 1998 roku otrzymała nagrodę "Super Wiktora". Spoczęłna na Starych Powązkach.

Jerzy Piekarzewski - honorowy prezes Polonii Warszawa zmarł 31 marca. Był związany z "Czarnymi Koszulami" od 1945 roku. Najpierw jako bokser, a następnie działacz i prezes. W 1955 roku został kierownikiem sekcji piłkarskiej Polonii Warszawa. W okresie, gdy pełnił funkcję prezesa klubu w 1991 roku piłkarska drużyna seniorów uzyskała awans do drugiej ligi, a rok później do pierwszej ligi (wówczas najwyższego poziomu rozgrywkowego). Był założycielem Fundacji na Rzecz Rozwoju i Promocji Sportu Młodzieżowego oraz inicjatorem turnieju piłkarskiego dla dzieci - Międzynarodowego Turnieju Piłkarskiego o Puchar Pamięci Małego Powstańca. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym.

Zofia Kucówna - ceniona aktorka, pisarka, wieloletnia wykładowczyni warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, aktywna działaczka Związku Artystów Scen Polskich, zmarła 6 kwietnia w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie w wieku dziewięćdziesięciu lat. W 1955 roku ukończyła Wydział Aktorski PWST w Krakowie. Występowała na deskach warszawskiego Teatru Powszechnego, Teatru Ateneum, Teatru Narodowego i Teatrze Współczesnego. Była wykonawczynią piosenek Agnieszki Osieckiej oraz piosenek z "Kabaretu Starszych Panów", choćby: "Kaziu, zakochaj się". Zagrała kilkadziesiąt ról w spektaklach Teatru Telewizji. Wystąpiła między innymi w filmach: "Wiano" Jana Łomnickiego, "Spirala" Krzysztofa Zanussiego oraz "Deszczowy lipiec" Leonarda Buczkowskiego. Spoczęła na cmentarzu parafialnym w Skolimowie.

Jadwiga Staniszkis - wybitna socjolog i analityk polityczny zmarła 15 kwietnia w wieku osiemdziesięciu jeden lat. Studiowała na Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, brała udział w wydarzeniach marcowych w 1968 roku, za co trafiła do aresztu. Pracę doktorską zaczęła pisać jeszcze w czasie aresztowania, a obroniła pracując jako nauczycielka w szkole pielęgniarskiej. W 1980 roku uczestniczyła w negocjacjach z rządem po stronie Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Gdańsku. W stanie wojennym publikowała w podziemnej prasie. W 1992 roku, już w wolnej Polsce, uzyskała tytuł profesora nauk humanistycznych. Została pochowana na cmentarzu w Podkowie Leśnej.

Jan Ptaszyn Wróblewski - 7 maja w wieku osiemdziesięciu ośmiu lat zmarła legenda polskiego jazzu, saksofonista, a także radiowiec, dziennikarz muzyczny, aranżer, kompozytor oraz krytyk. Zadebiutował w 1956 roku w formacji Krzysztofa Komedy. Występował w pionierskich grupach jazzowych jak: Jazz Believers, Kwintet Andrzeja Kurylewicza, Polish Jazz Quartet czy Kwartet Jana Ptaszyna Wróblewskiego. Prowadził też Kwintet Poznański i Jazz Outsiders. Był również dziennikarzem Polskiego Radia, a na antenie Programu Trzeciego od 1970 roku prowadził cotygodniowy magazyn "Trzy Kwadranse Jazzu". Wydał ponad trzydzieści płyt własnych oraz wziął udział w nagraniu kilkudziesięciu krążków innych wykonawców. W 1998 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2007 roku otrzymał za całokształt twórczości statuetkę Złotego Fryderyka przyznaną przez Akademię Fonograficzną Związku Producentów Audio Video. W tym samym roku minister kultury i dziedzictwa narodowego nagrodził go Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis". A w 2012 roku został laureatem Dorocznej Nagrody Ministra Kultury. Spoczął na Powązkach Wojskowych w Warszawie.

Maria Dłużewska - 10 maja w wieku siedemdziesięciu dwóch lat odeszła reżyserka, scenarzystka, działaczka opozycji antykomunistycznej w PRL. W 1972 roku uzyskała dyplom aktora dramatu w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Występowała między innymi w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie, Teatrze Dramatycznym w Gdyni, Teatrze Polskim w Szczecinie oraz Teatrze Popularnym w Warszawie. Od 1980 roku działała w NSZZ "Solidarność", a od 1984 roku również w "Solidarności Walczącej". W latach dziewięćdziesiątych zaczęła realizować filmy dokumentalne ("Zablokowani" i "Seans") oraz pisać scenariusze ("Pomysł na życie", "Tu byłem", "Tygodnik Solidarność"). Od 2010 roku tworzyła dokumenty na temat katastrofy smoleńskiej - "Mgłę" i "Pogardę" oraz "Córkę" o Marcie, córce Lecha i Marii Kaczyńskich, "Testament" o dzieciach ofiar katastrofy oraz "Damę" - opowieść o Marii Kaczyńskiej. Dwukrotnie otrzymała "Główną Nagrodą Wolności Słowa” Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, była laureatką nagrodę Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii "Film"z rąk ministra kultury Piotra Glińskiego. Była odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Wolności i Solidarności. Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Zofia Czekalska (z domu Sosnowska) - uczestniczka Powstania Warszawskiego pod pseudonimem „Sosenka” zmarła w wieku stu lat 14 maja. Urodziła się w Tomaszowie Mazowieckim i tam spędziła pierwsze dwadzieścia jeden lat swojego życia, a do Warszawy przyjechała w czasie okupacji. Od trzynastego roku życia należała do harcerstwa. Była powstańczą łączniczką w zgrupowaniu "Chrobry II" oraz sanitariuszką i cały okres walk spędziła w Śródmieściu. Po kapitulacji trafiła do obozu jenieckiego. Po wyzwoleniu powróciła najpierw do rodzinnego Tomaszowa Mazowieckiego, a następnie do stolicy. Po wojnie zajmowała się robieniem na drutach, szyciem, haftowaniem i przez wiele lat pracowała w różnych teatrach warszawskich szyjąc sceniczne stroje. W 2018 roku za zasługi w działalności na rzecz upamiętniania prawdy o najnowszej historii Polski odznaczona została Złotym Krzyżem Zasługi. Spoczęła na Powązkach Wojskowych w Warszawie.

Kajetan Hądzelek -18 maja w wieku dziewięćdziesięciu trzech lat zmarł wieloletni prezes Polskiego Związku Koszykówki, honorowy prezes tej federacji oraz historyk sportu i wykładowca akademicki. Był absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Łodzi, Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie oraz Wydziału Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego. W okresie studiów grał w koszykówkę w Spójni Łódź i AZS AWF Warszawa. Na Igrzyskach Uniwersyteckich w Paryżu w 1957 roku zdobył z drużyną brązowy medal. Następnie pracował na warszawskiej AWF, w tym pełnił funkcje prodziekana, dziekana i prorektora. W latach 1979-1980 i 1993-2000 był prezesem PZKosz i za jego kadencji reprezentacja Polski koszykarek zdobyła w 1999 roku w Katowicach jedyny złoty medal mistrzostw Europy. W 1999 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2005 roku Krzyżem Komandorskim. Urna z jego prochami spoczęła na cmentarzu w podwarszawskich Pyrach.

Ludwika Wujec - 26 maja w wieku osiemdziesięciu trzech lat odeszła działaczka opozycyjna w czasach PRL-u, która następnie, w czasie obrad Okrągłego Stołu była asystentką Tadeusza Mazowieckiego. Wraz z mężem Henrykiem, w a latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku, była zaangażowana w Komitet Obrony Robotników i niosła pomoc osobom represjonowanym po wydarzeniach w Radomiu i Ursusie. Oboje organizowali prasę podziemną, uczestniczyli w protestach, działali w "Solidarności" i zostali internowani w stanie wojennym. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości działała między innymi w warszawskim samorządzie. Została pochowana na Powązkach Wojskowych.

Janusz Rewiński - w wieku siedemdziesięciu czterech lat odszedł aktor, satyryk i polityk. Był absolwentem Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Działalność artystyczną rozpoczął od występów w programie kabaretowym Telewizji Polskiej "Spotkanie z Balladą" oraz w krakowskiej Piwnicy Pod Baranami. Występował na deskach Teatru Polskiego w Poznaniu. W latach osiemdziesiątych grał w kabarecie Tey i występował w duecie z Bohdanem Smoleniem. Jedną z najbardziej znanych jego kreacji była rola "Miśka" w Kabarecie Olgi Lipińskiej. W pierwszej kadencji Sejmu (1991-1993) był posłem z ramienia Polskiej Partii Przyjaciół Piwa. Największą sławę zyskał jednak dzięki rolom filmowym - w tym "Siary" w "Kilerze" i "Kiler-ów dwóch". W 2016 roku Janus Rewiński został odznaczony Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Spoczął na cmentarzu w warszawskiej Radości.

Mateusz Sitek - 6 czerwca odszedł w wieku dwudziestu jeden lat żołnierz Wojska Polskiego, służący w 1 Warszawskiej Brygadzie Pancernej. Został on ugodzony nożem 21 maja przez migranta w czasie kryzysu na granicy polsko-białoruskiej i zmarł po kilkunastu dniach w warszawskim szpitalu. Decyzją ministra obrony narodowej został pośmiertnie awansowany na stopień sierżanta oraz odznaczony "Złotym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju". Został pochowany na cmentarzu w mazowieckiej miejscowości Nowy Lubiel.

Andrzej Mularczyk - 21 czerwca zmarł w wieku dziewięćdziesięciu czterech lat znakomity scenarzysta filmów i seriali, pisarz, reportażysta, autor słuchowisk radiowych. Był autorem scenariuszy do kultowej trylogii Sylwestra Chęcińskiego - "Sami swoi", "Nie ma mocnych" i "Kochaj albo rzuć" oraz "Powidoków" Andrzeja Wajdy. Wspólnie z Jerzym Janickim był autorem scenariusza serialu "Dom". Na podstawie jego noweli "Post mortem" powstał scenariusz filmu "Katyń" (2007).Od 1964 roku był członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich, a w 2018 roku był laureatem Nagrody SFP za wybitne osiągnięcia artystyczne. Był również członkiem Polskiej Akademii Filmowej, a w 2010 roku został odznaczony Srebrnym Medalem "Gloria Artis". Spoczął na Powązkach Wojskowych.

Tadeusz Woźniak - 7 lipca w wieku siedemdziesięciu siedmiu lat zmarł piosenkarz, gitarzysta, kompozytor. Najbardziej znany utwór w jego wykonaniu to "Zegarmistrz światła", który ukazał się na jego płycie w 1972 roku i w tym samym roku za jego wykonanie otrzymał nagrodą główną na 10. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Komponował również do spektakli teatralnych i filmów. Szczególnie uznanie zapewniła mu muzyka do "Wesela" wg Wyspiańskiego w reżyserii Romana Kordzińskiego oraz do "Mistrza i Małgorzaty wg Bułhakowa w reżyserii Andrzeja Marii Marczewskiego. W 2004 roku został uhonorowany nagrodą prezydenta RP - "Piękniejsza Polska". Rok później otrzymał brązowy medal "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis". Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi w 2014 roku, a sześć lat później został laureatem nagrody im. Przemysława Gintrowskiego "Za Wolność w Kulturze". Został pochowany na Powązkach Wojskowych.

Bogumiła Wander - 30 lipca w wieku osiemdziesięciu lat odeszła po długiej chorobie spikerka, a w latach 1965-2003 oraz w 2012 roku prezenterka Telewizji Polskiej. Pracę zaczęła w łódzkim ośrodku telewizyjnym. Od połowy lat siedemdziesiątych zapowiadała na żywo programy w Programie 1 i 2 TVP, miała okazję prowadzić festiwale muzyczne w Opolu oraz w Sopocie, zajmowała się również produkcją i realizacją programów telewizyjnych. Zrealizowała dwa filmy dokumentalne: "Conrad Drzewiecki o sobie. To nie ja, to taniec" oraz film "Andrzej Strumiłło. A-4 dziennik rysowany". Prywatnie była żoną kapitana Krzysztofa Baranowskiego. Spoczęła na cmentarzu na warszawskim Służewie.

Waldemar Marszałek - 6 sierpnia w wieku osiemdziesięciu dwóch lat zmarł jeden z najlepszych motorowodniaków w historii - sześciokrotny mistrz świata i czterokrotny mistrz Europy. W trakcie swojej kariery uczestniczył w kilku bardzo ciężkich wypadkach, a po jednym z nich - w 1982 roku - przeżył śmierć kliniczną. Na co dzień reprezentował barwy Polonii Warszawa, w której pełnił także funkcję prezesa. Był również zaangaowany w samorząd lokalny i w latach 1998-2018 był radnym miasta stołecznego Warszawy. Za swoje osiągnięcia został uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2005), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1993), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz złotym medalem Światowej Federacji Motorowodnej. Został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim.

Zbigniew Bagiński - kompozytor i pedagog odszedł 24 sierpnia w wieku siedemdziesięciu pięciu lat. Wykładał na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (obecnie UMFC), gdzie był między innymi kierownikiem Katedry Kompozycji i prodziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki. Prowadził także zajęcia z historii i teorii muzyki na Wydziale Reżyserii warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Należał do Związku Kompozytorów Polskich a w latach 2001-2011 był prezesem Oddziału Warszawskiego tej organizacji. Skomponował hejnał warszawski, który od 1995 roku jest wykonywany nieprzerwanie z wieży zegarowej Zamku Królewskiego w Warszawie. Był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Rena Rolska - 27 sierpnia w wieku dziewięćdziesięciu dwóch lat zmarła piosenkarka i aktorka estradowa, znana z takich przebojów jak "Złoty pierścionek" i "Nie oczekuję dziś nikogo". Właściwie nazywała się Regina Rollinger-Jonkajtys. Zadebiutowała w 1955 roku na koncercie w warszawskiej Hali Gwardii jako solistka wraz z Orkiestrą Taneczną Polskiego Radia pod dyrekcją Jana Cajmera. Występowała w kabarecie architektów Pineska oraz w kabarecie Dreszczowiec. Wielokrotnie występowała na scenie Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, uczestnicząc w koncertach "Mikrofon i ekran" i "Premier". Jej głos można było także usłyszeć w audycji radiowej "Podwieczorek przy mikrofonie". W latach 1971-1978 występował na scenie stołecznego Teatru Syrena. Karierę estradową zakończyła w 1981 roku. Dwukrotnie otrzymała Złoty Mikrofon, a także nagrodę Polsko-Amerykańskiej Agencji Artystycznej. Została odznaczona przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Robert Smoktunowicz - adwokat i polityk odszedł 9 września w wieku sześćdziesięciu dwóch lat. W latach osiemdziesiątych był działaczem Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Uniwersytecie Warszawskim oraz warszawskich struktur tej organizacji. Był zaangażowany w Ruch Młodej Polski, był współzałożycielem Ruchu Polityki Realnej oraz Klubu im. Adama Smitha. Ukończył Wydział Prawa i Administracji UW i od 1991 roku pracował jako adwokat. W latach 1997-1998 współpracował z Krajową Radą Radiofonii i Telewizji. W 2001 zdobył mandat senatora z listy Bloku Senat 2001 w okręgu podwarszawskim. Cztery lata później uzyskał reelekcję jako kandydat Platformy Obywatelskiej, z której wystąpił w 2007 roku. Spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Zbigniew Lew-Starowicz - lekarz psychiatra, psychoterapeuta i seksuolog zmarł 13 września w wieku osiemdziesięciu lat. Był absolwentem medycyny na Wydziale Lekarskim Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi. W 1986 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych ze specjalnością w zakresie psychiatrii. W 1994 roku został powołany na krajowego konsultanta z zakresu seksuologii. Był autorem i współautorem kilkuset publikacji z zakresu seksuologii i psychiatrii. Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim, Krzyżem Oficerskim i Orderem Odrodzenia Polski. Spoczął na Cmentarzu Północnym.

Antoni Fałat - jeden z najbardziej cenionych malarzy współczesnych, a także rysownik, grafik i projektant odszedł 19 września w wieku osiemdziesięciu jeden lat. Tworzył w stylistyce fotorealizmu, w której dominowała "fotograficzna" kolorystyka: czarny, biały, szary. Jego prace można oglądać między innymi w Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Narodowym w Toruniu oraz Galerii Narodowej "Zachęta". W 1992 roku zainicjował powstanie Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie, w której pracują artyści z różnych ośrodków akademickich Europy oraz świata. Za swoją twórczość i działalność pedagogiczną otrzymał między innymi Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Był członkiem Rady Kultury przy Prezydencie. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Leszek Moczulski - działacz opozycji antykomunistycznej w czasach PRL-u, lider i założyciel Konfederacji Polski Niepodległej zmarł 10 października w wieku dziewięćdziesięciu czterech lat. W latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku jako dziennikarz pisał dla warszawskich gazet - w tym "Życia Warszawy", a w kolejnym dziesięcioleciu był szefem działu historycznego w tygodniku "Stolica". Ukończył studia prawnicze i historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Od lat sześćdziesiątych był zaangażowany w różne środowiska opozycji antykomunistycznej. W 1977 roku był współzałożycielem Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W 1979 roku założył partię polityczną pod nazwą Konfederacja Polski Niepodległej, która za główny cel postawiła odzyskanie przez Polskę pełnej niepodległości..Krytykował obrady okrągłego stołu. W 1990 roku bez powodzenia kandydował w pierwszych wolnych wyborach prezydenckich. W latach 1991-1997 był posłem na Sejm. W 1998 roku przeszedł na emeryturę. W 2015 roku został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Spoczął na Powązkach Wojskowych.

Janusz Olejniczak - pianista znany na całym świecie z mistrzowskich interpretacji muzyki Fryderyka Chopina odszedł 20 października. Miał siedemdziesiąt dwa lata. W 1970 roku, jako osiemnastolatek stanął do rywalizacji jako najmłodszy uczestnik VIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego imienia Fryderyka Chopina w Warszawie i został laureatem VI nagrody. Ukończył warszawską Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w klasie profesor Barbary Hesse-Bukowskiej. Artysta koncertował na całym świecie i grał pod batutą między innymi Jerzego Maksymiuka, Charlesa Dutoit i Kazimierza Korda, Wielokrotnie brał udział w nagrywaniu muzyki do filmów, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Był wykonawcą muzyki do filmu "Pianista" w reżyserii Romana Polańskiego i nagrał też większość partii fortepianowych do filmu "Chopin. Pragnienie miłości". W filmie z 1991 roku zatytułowanym "Błękitna nuta", w reżyserii Andrzeja Żuławskiego wcielił się w rolę Chopina. Był jednym z jurorów Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego. W 1999 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2005 roku otrzymał Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Pośmiertnie został uhonorowany Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Został pochowany na Starych Powązkach.

Elżbieta Zającówna - aktorka teatralna i filmowa zmarła 29 października w wieku sześćdziesięciu sześciu lat. Ukończyła krakowską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną. Na scenie zadebiutowała w 1980 roku w musicalu "Cabareto" w reżysera Andrzeja Strzeleckiego w Teatrze na Targówku. Występowała także na deskach stołecznych Teatrów: Syrena, Komedia, Bajka i Rampa oraz Teatru Nowego w Łodzi, Teatru Miejskiego w Lesznie i Teatru Muzycznego w Gdyni. Grała również przed kamerami i widzowie zapamiętali ją z ról Natalii w filmach "Vabank" i "Vabank II", strażniczki w blokhauzie w "Seksmisji" i Hanki Trzebuchowskiej w serialu "Matki, żony i kochanki". Należała do Związku Artystów Scen Polskich.

Wiele jako Polacy zawdzięczamy opisanym wyżej osobom, które pożegnaliśmy w ostatnich dwunastu miesiącach. Wszyscy ci zmarli swoim życiem zasłużyli na to, by ich wspominać i pamiętać o nich w swoich modlitwach.

Piotr Wojtowicz