Sterują sygnalizacją spod ziemi

Tak się stało na Placu Na Rozdrożu, na skrzyżowaniu Branickiego i Sarmackiej i tak samo będzie przy skrzyżowaniu Mazowieckiej i Świętokrzyskiej, przy przejściu przez Wisłostradę na wysokości mostu pieszo-rowerowego, na Głębockiej czy na Poligonowej przy Ostrobramskiej.

Na drogach zarządzanych przez Zarząd Dróg Miejskich jest już ponad dziewięćset skrzyżowań wyposażonych w sygnalizację świetlną. Ta liczba sukcesywnie rośnie - jeszcze w 2015 roku było ich nieco ponad siedemset. Nie chodzi o to, że przez lata w Warszawie powstało tyle nowych skrzyżowań, choć to oczywiście też się zdarza, jednak w zdecydowanej większości przypadków, w ramach poprawy bezpieczeństwa w ruchu drogowym, istniejące skrzyżowania wyposażone zostały w światła. Sygnalizacja, ma swoje minusy, jest zdecydowanie najdroższym rozwiązaniem poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego, ale czasami - co zależy od lokalizacji i rodzaju zagrożeń - jedynym skutecznym.

Światła potrzebują szafy

Nowoczesne, ale i te nieco starsze urządzenia, aby poprawnie funkcjonować, potrzebują specjalnych sterowników. Różnica polega na tym, że obecna technologia pozwala wykrywać pieszych i rowerzystów, dostosowywać długość sygnałów do natężenia ruchu czy nadawać priorytety pojazdom transportu publicznego. Wiąże się to z potrzebą wykorzystania zdecydowanie większej ilości elektroniki niż kiedyś. Popularne "skrzynki", które można zobaczyć na każdym skrzyżowaniu z sygnalizacją, nierzadko robią się coraz większe, bo z biegiem czasu sygnalizacje zyskują nowe funkcje, które wymagają dodatkowych urządzeń.

To zaczęło budzić poważne obawy - głównie przez to, że mogły być fizyczną barierą w ruchu pieszo-rowerowym oraz ograniczać widoczność. Dla wielu osób stanowiły również problem estetyczny "trudny do przełknięcia".

Mogłoby się wydawać, że schowanie szaf sterowniczych pod ziemię to nic prostszego. Niestety rzeczywistość jest, a w zasadzie do tej pory była, zupełnie inna. Jeszcze kilka lat temu tego typu rozwiązanie było znacznie droższe niż klasyczna naziemna instalacja. Poza wysoką ceną, problemem było również zapewnienie odporności na wilgoć i zalania - kluczowej przecież dla bezawaryjnej pracy urządzeń. Teraz różnica cen znacząco się zmniejszyła. Są też skuteczne rozwiązania na walkę z wodą.

Mimo przeciwności, ZDM prowadził jednak testy podziemnych szaf. Takie pojawiły się np. na ulicy Miodowej.

Obecnie, dzięki rozwojowi technologii, podziemne szafy będą mogły być stosowane na szerszą skalę. Ceny oferowane przez producentów są akceptowalne w porównaniu do skrzynek naziemnych, a dopracowane rozwiązania pozwalają zagwarantować odporność na wilgoć i zalania.

Warszawscy drogowcy chcą, by każda nowa sygnalizacja posiadała podziemne sterowniki. Oczywiście, aby było to możliwe, najpierw będzie konieczna szczegółowa analiza.

Podstawowym elementem analizy jest znalezienie odpowiedniego miejsca w rejonie skrzyżowania - szczególnie pod kątem odwodnienia. W zależności od dostępności w pobliżu sieci odwodnieniowych można ją podłączyć do takiej instalacji (z zastosowaniem zaworów zwrotnych) lub wyposażyć w dodatkową pompę. Wyposażenie sterownika musi być zamontowane w specjalnej szafie będącej jednocześnie dzwonem nurkowym chroniącym urządzenia przed dostępem wody. Obudowa szafy (dzwon nurkowy) musi być wykonana ze stali szlachetnej i być wyciągana na powierzchnię przy pomocy podnośników gazowych lub innych rozwiązań wspomagających otwieranie.

Te wszystkie warunki udało się spełnić np. podczas ostatniego remontu Placu Na Rozdrożu. Szafy sterownicze chowane w ziemi pojawiły się też na skrzyżowaniu Branickiego i Sarmackiej. W najbliższym czasie takie instalacje przewidywane są na skrzyżowaniach: Świętokrzyska-Mazowiecka, Wybrzeże Kościuszkowskie-Karowa, Ostrobramska-Poligonowa oraz na Głębockiej w ramach budowy nowego buspasa.

ZDM Warszawa/red.