Wakacyjne ucieczki nieletnich - rodzicu, zwróć na to uwagę

Właśnie ucieczki z domów, zagrożenia, jakie czyhają na dziecko, bądź nastolatka pozbawionego opieki, to częste tematy rozmów, jakie z uczniami szkół podstawowych i średnich prowadzą policjanci. Funkcjonariusze informują nieletnich, z jakimi konsekwencjami wiąże się naruszenie przez nich prawa. Przed sądem rodzinnym i nieletnich można stanąć za wagary, palenie papierosów, ucieczki z domu. Powodów ucieczek z domu może być wiele. Wśród nich są m.in. kłopoty w szkole. Młodzież po otrzymaniu świadectw na zakończenie roku w obawie przed karą za wyniki w nauce, podejmuje decyzję o ucieczce. To także brawura i chęć popisania się przed kolegami, że "mogę wszystko i jestem juz samodzielny- to kolejny powód wyjazdów poza dom. Kłopoty rodzinne i zawody miłosne, jak również forma buntu i protestu, to problemy, z jakimi zmagają się rodzice uciekinierów. Najczęstszą przyczyną są jednak trudne relacje z rodzicami. Wszędzie tam, gdy nie ma zainteresowania, zrozumienia i ciepła, rodzi się myśl o ucieczce. Młodzi ludzie uciekają, gdy czują się osaczeni przez rodziców, którzy nie pozwalają im na samodzielność. Bywa, że uciekają od rodziców zbyt wymagających, bo nie potrafią sprostać ich oczekiwaniom. Z reguły wakacyjne ucieczki są krótkotrwałe, po impulsywnej decyzji, gdy młody człowiek nie może dojść do porozumienia z rodzicami.

Przebywanie "na gigancie" w miesiącach letnich daje większe możliwości znalezienia noclegu i pożywienia - łupem uciekinierów padają warzywa i owoce z ogródków działkowych. Podczas wakacji znacznie łatwiej nawiązuje się też kontakty z rówieśnikami, łatwiej ukrywa się przed organami ścigania i szybciej znajduje osoby, które można okraść. W ten sposób zaczynają się problemy młodych ludzi z prawem. Rodzice powinni pamiętać, że rozmawiamy, aby pomóc, a nie karać dzieci za ucieczki. Tak samo jest w przypadku kontaktu z policją po ucieczce. Rozmowa ma na celu ustalenie przyczyny i rozwiązania problemów dziecka oraz jego rodziny.

natychmiast zgłoś zaginięcie Policji - zabierz ze sobą zdjęcie zaginionego dziecka. Jeśli to jedyne zdjęcie jakie posiadasz nie zostawiaj go w komendzie. Wcześniej zrób jego kopię i pozostaw u siebie w domu, lub na smartfonie.Przypomnij sobie, jak Twoje dziecko było ubrane, czy ma jakieś znaki szczególne, które go wyróżniają wśród innych,
sprawdź, czy w pokoju Twojego dziecka jest coś, co mogłoby dać Ci informacje o motywach jego ucieczki lub o miejscu jego pobytu - Jeśli to możliwe, sprawdź ostatnio odwiedzane przez Twoje dziecko strony internetowe, pocztę elektroniczną. Może to da Ci jakąś wskazówkę w poszukiwaniach,
przygotuj listę kolegów i koleżanek swojego dziecka, postaraj się ustalić ich adresy lub numery telefonów,
ustal miejsca, gdzie najczęściej Twoje dziecko spędza wolny czas.

Jeśli dziecko wróci do domu poinformuj o tym najbliższą jednostkę Policji i odwołaj zaginięcie.

Pamiętaj, że powrót Twojego dziecka do domu to ważny moment. Również od tego, w jaki sposób przyjmiesz uciekiniera, zależy czy nie będzie chciał uciec ponownie.

Tekst: podkom. Jacek Wiśniewski /KGP

źródło: Komenda Stołeczna Policji

bm