Odkrył zjawisko dzieworództwa pszczół. W jego czasach uznano to za herezję

Jan Dzierżon był śląskim duchownym, uczonym, wynalazcą i pszczelarzem. W wieku jedenastu lat rozpoczął naukę w gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu (czyli w gmachu, w którym obecnie mieści się Ossolineum). Ukończył je z wyróżnieniem jesienią 1830 r. Jego wkład w zrozumienie biologii pszczół i praktyk pszczelarskich był niezwykle istotny.

Dzierżon jest najbardziej znany ze swojego odkrycia zjawiska partenogenezy u pszczół. Udowodnił, że matki pszczele mogą produkować trutnie (samce pszczół) z niezapłodnionych jaj. To odkrycie było przełomowe i przyczyniło się do lepszego zrozumienia rozmnażania pszczół. W tamtym czasie uznano to za herezję, którą potępił Kościół katolicki. Dopiero w 1906 r. na konferencji przyrodniczej w Marburgu dzieworództwo powszechnie uznano za zjawisko udowodnione. Niemniej jednak w 1868 r. Dzierżon został zmuszony do rezygnacji z funkcji proboszcza w Karłowicach i został przeniesiony w stan spoczynku.

Dzierżon opracował nowe metody i narzędzia pszczelarskie, które znacznie usprawniły zarządzanie ulami. Jednym z jego najbardziej znanych wynalazków był ul ramowy z ruchomymi ramkami, który pozwalał pszczelarzom na sprawdzanie i zarządzanie ulami bez ich niszczenia. To była prawdziwa rewolucja!

Prace Dzierżona miały ogromny wpływ na rozwój nowoczesnego pszczelarstwa. Jego badania i innowacje przyczyniły się do zwiększenia wydajności i skuteczności w zarządzaniu pasiekami. Jan Dzierżon pozostaje jednym z najważniejszych postaci w historii pszczelarstwa, a jego prace do dziś mają wpływ na praktyki i wiedzę w tej dziedzinie.

Na jego cześć miastu na Dolnym Śląsku nadano nazwę od jego nazwiska.