Wystawa prac Grzegorza Pabla w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej

Przypomniano, że "Grzegorz Pabel kształtował swoje podejście do malarstwa w tradycji Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie studiował pod kierunkiem profesora Jana Cybisa". Obok pracy pedagogicznej na stołecznej ASP w latach 1996–2007 prowadził też Galerię Studio w Warszawie.

"Zróżnicowany w swoich technikach artystycznych, nieustannie poszukiwał głębszego zrozumienia świata poprzez malowanie. Grzegorz Pabel opisuje malarstwo jako wędrówkę do obszaru doznań, gdzie każdy obraz jest dialogiem między nim a płótnem. Inspirując się Orientem, zwłaszcza filozofią zen i taoizmem, Pabel docenia estetykę zawartą w pustej przestrzeni i siłę wyrazu ukrytą w drobnych, z pozoru nieznaczących szczegółach" - napisano o artyście, dodając, że "jego prace, chociaż sugerujące wpływy sztuki orientalnej, są jednak całkowicie oryginalne i niepodobne do dzieł Dalekiego Wschodu".

Wyjaśniono, że Pabel w swej twórczości eksperymentował z różnymi technikami i formatami. "Jego wczesne dzieła, takie jak portrety z lat 60., ukazują jego fascynację relacją między człowiekiem a światem, które, podobnie jak eksperymentalne prace z syntetycznymi przedmiotami, uwidaczniają wyczucie koloru, choć jeszcze nie w charakterystycznej gamie barw obecnej w jego późniejszych dziełach" - czytamy w zapowiedzi wystawy.

"W latach 70. Grzegorz Pabel podejmował próby przeniesienia sekwencji kadrów filmowych na płótna. Tworzył +Zapisy pionowe+, gdzie geometryczne figury i pasy kolorów przypominały kolejne sceny filmowe. Kompozycje te sugerowały ciągłość w czasie, nie mając jednoznacznego początku ani końca. Prace te, zamykane bocznymi liniami, pozostawiały przestrzeń na górze i dole, zachęcając widza do uzupełnienia ich według własnej interpretacji" - napisano na stronie TW-ON. Dodano, że "Pabel, aby budować swoje kompozycje, używał w nich podstawowych form geometrycznych, takich jak koło, kwadrat i trójkąt".

Podkreślono, że "w kolejnych latach twórczość Pabla przeszła znaczące zmiany". "Od lat 70. jego malarstwo stało się bardziej oszczędne. W 1988 r. dokonał radykalnej redukcji gamy barw, eliminując intensywne kolory na rzecz bieli, szarości, czerni i błękitów, a znaki geometryczne zostały całkowicie wyeliminowane" - napisano.

Przypomniano, że "w latach 90. eksplorował tematy związane z harmonią wszechświata, funkcjonowaniem człowieka i jego miejscem w naturze". "Oddając na swych obrazach +kosmiczną+ przestrzeń, odmalowaną tłustymi, olejnymi plamami, artysta skupił się na energii ludzkiej jako fenomenie natury. Przeniósł na płótno elementy wzięte z fragmentów pejzażu i przekształcił je w abstrakcyjne formy" - czytamy w informacji o artyście.

Wernisaż odbędzie się 24 kwietnia o godz. 19. Ekspozycja czynna będzie w Salach Redutowych w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej do 30 czerwca.(PAP)