Ikona polskiego wzornictwa w Muzeum Warszawy

Projektantka Julia Keilowa urodziła się w Stryju, mieście dziś leżącym w Ukrainie, w żydowskiej rodzinie. Do gimnazjum chodziła we Lwowie i w Wiedniu, a w 1922 roku wyszła za mąż za Ignacego Keila i przeniosła się wraz z nim do Warszawy. Trzy lata później rozpoczęła studia w Państwowej Szkole Sztuk Pięknych na wydziale rzeźby.

Od 1932 roku współpracowała z warszawską firmą platerniczą Fraget, a następnie także z fabrykami Norblina i Braci Henneberg. Jej projekty w stylu art déco szybko zyskały uznanie krytyków i klientów. Keilowa prowadziła również własną pracownię metaloplastyczną. Chętnie uczestniczyła także w życiu artystycznym stolicy –prezentowała rzeźby i przedmioty użytkowe na wystawach zbiorowych, także za granicą, zdobywała nagrody. W 1938 roku miała indywidualną wystawę samego wzornictwa.

Po wybuchu II wojny światowej uciekła do Lwowa, gdzie prowadziła pracownię ceramiki. Po dwóch latach wróciła do Warszawy i ukrywała się poza gettem. W 1942 roku została zamordowana przez gestapo.

Ikona II Rzeczpospolitej
W czasie intensywnej kariery Julii Keilowej zaciera się podział na sztukę wysoką i użytkową, a szkoły artystyczne zaczynają kształcić projektantów, których coraz chętniej zatrudniano w przemyśle.

W Polsce, która w 1918 roku odzyskała niepodległość, nowoczesne wzornictwo miało wspomóc modernizację młodego państwa, dlatego prace metaloplastyczne Keilowej funkcjonowały często jako wizytówka sztuki II Rzeczypospolitej. Dziś jej dzieła są poszukiwane na rynku kolekcjonerskim i pożądane w kolekcjach publicznych, jak i prywatnych.

Największa prezentacja dzieł Keilowej
Podstawą wystawy w Muzeum Warszawy jest blisko 80 obiektów zaprojektowanych i wykonanych przez Keilową. To dotąd najszersza prezentacja jej twórczości, obejmująca wykonane ręcznie unikaty i prace rzeźbiarskie. Dorobek Keilowej rozproszył się podczas II wojny światowej, a w kolejnych dziesięcioleciach popadał w zapomnienie, także ze względu na zmianę ustroju.

Zaprojektowane przez Julię Keilową przedmioty wyróżnia wyrazisty styl, wyważona kompozycja oparta na matematycznych proporcjach, dążenie do harmonii, rytmiczność i elegancja. Artystka chętnie zestawiała ze sobą podstawowe bryły geometryczne – stożki, walce, kule, graniastosłupy. Oryginalne łączenia prostych form, miękkie krawędzie, rytmiczne uskoki budują niezwykłą dekoracyjność przedmiotów jej projektu.

Keilowa w XXI wieku
W ostatniej części wystawy będzie można poznać współczesne spojrzenie na postać i twórczość Julii Keilowej. Studentki i studenci warszawskiej ASP i School of Form pokażą ponad trzydzieści nowoczesnych rozwiązań projektowych, których inspiracją były jej dokonania.

Odwiedzające i odwiedzający wystawę także będą mieć szansę na spróbowanie swoich sił w projektowaniu. Na stole-warsztacie przygotowane zostaną materiały do papieroplastyki.

UM Warszawa