Dwumilionowy żonkil na ulicach Warszawy

W tym roku organizatorzy wyjątkowo przeprowadzają rekrutację w dwóch etapach dla różnych grup wiekowych: nabór dla wolontariuszy indywidualnych od 18. roku życia oraz nabór instytucjonalny dla młodszych uczestników akcji w ramach rekrutacji grupowej dla szkół z całej Polski oraz bibliotek i instytucji kultury.

Nabór indywidualny potrwa do 12 lutego, a instytucjonalny rozpocznie się 14 lutego i zakończy w połowie kwietnia. Wolontariat indywidualny poprzedzony będzie warsztatami komunikacyjnymi, wykładami i spacerami edukacyjnymi dotyczącymi historii polskich Żydów oraz wojennej historii Warszawy. Oddzielny program edukacyjny został przygotowany także dla placówek włączających się w obchody rocznicy w całej Polsce.

Aby zgłosić się do akcji, wystarczy wypełnić formularz zgłoszeniowy dostępny na stronie polin.pl i wskazać w nim dogodną datę spotkania informacyjnego (na zoom), podczas którego pracownicy muzeum opowiedzą o szczegółach wolontariatu.

Dlaczego żonkile?
Jednym z ocalałych z getta był Marek Edelman, ostatni dowódca Żydowskiej Organizacji Bojowej. 19 kwietnia, w rocznicę powstania, składał bukiet żółtych kwiatów pod Pomnikiem Bohaterów Getta na Muranowie. Żonkil stał się symbolem szacunku i pamięci o powstaniu. Organizowana przez Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN akcja ma na celu rozpowszechnianie tego symbolu oraz szerzenie wiedzy na temat samego powstania.

Akcja Żonkile to inicjatywa, której celem jest przywracanie pamięci o powstaniu o getcie warszawskim, ale to także możliwość budowania wspólnoty opartej na wzajemnym szacunku i tolerancji.

Powstanie w getcie warszawskim
W 1940 r. Niemcy ogrodzili murem część centrum Warszawy i stłoczyli tam prawie pół miliona Żydów ze stolicy i okolic. Uwięzieni w getcie, umierali wskutek głodu, chorób, niewolniczej pracy i ginęli w egzekucjach. Latem 1942 r. została zorganizowana Wielka Akcja likwidacyjna. Niemcy wywieźli z getta do ośrodka zagłady w Treblince blisko 300 tysięcy Żydów. Wśród tych, którzy pozostali, narodziła się idea zbrojnego oporu. 19 kwietnia 1943 r. dwa tysiące Niemców wkroczyło do getta, by je ostatecznie zlikwidować. Przeciwstawiło się im kilkuset młodych ludzi z konspiracyjnych – Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) i Żydowskiego Związku Wojskowego (ŻZW). Powstańcy, pod dowództwem Mordechaja Anielewicza, byli wycieńczeni i słabo uzbrojeni. Wielu wiedziało, że nie mają szans, ale wolało zginąć w walce, by ocalić swoją godność.

UM Warszawa