W zoo w Płocku zamieszkała samica renifera fińskiego, podgatunku zagrożonego wyginięciem

"Witamy nową mieszkankę, samicę renifera fińskiego, która dołączy do naszej pary, Reni i Ferka" - poinformowało płockie zoo. Jak wyjaśniło, Bruni, która wkrótce skończy dwa lata, przyjechała z ogrodu zoologicznego w Salzburgu w Austrii.

Jak powiedziała w poniedziałek PAP Magdalena Kowalkowska z płockiego zoo, samica renifera fińskiego podobnie, jak mieszkająca tam od 2015 r. para tych zwierząt, zamieszkała w nowym miejscu po decyzji koordynatora hodowli podgatunku w europejskich ogrodach zoologicznych.

"Podróż specjalnym samochodem do transportu dużych zwierząt Bruni zniosła bardzo dobrze. Zanim dołączy do Reni i Ferka, będzie przebywała na wybiegu tymczasowym, poznając nowe otoczenie" - dodała Kowalkowska.

Podkreśliła jednocześnie, że "zoo w Płocku jest jedynym w Polsce ogrodem, który zajmuje się hodowlą reniferów fińskich". "To największy podgatunek renifera, który w warunkach naturalnych zagrożony jest wyginięciem" - zaznaczyła Kowalkowska.

Renifery fińskie (Rangifer tarandus fennicus) zamieszkują w Finlandii i Rosji. Objęte są programem reintrodukcji tego podgatunku w ramach Dyrektywy Środowiskowej Unii Europejskiej. Zostały też wpisane na Czerwoną listę gatunków ginących zarówno w Finlandii, gdzie liczba tych reniferów szacowana jest na ok. 2200, a także w Rosji, gdzie żyje ok. 6500 osobników.

W warunkach naturalnych renifery fińskie bytują w stadach liczących ok. 40 osobników. Spędzają zimę w lasach, gdzie żywią się mchem i porostami, a w lecie przebywają na bagnach, żerując na terenach porośniętych trawami i turzycą. Zjadają też owoce leśne, pąki krzewów, liście i drobne gałązki, trawią nawet zamarznięty pokarm.

Dorosłe osobniki tego podgatunku renifera osiągają długość ciała do ponad 200 cm, wysokość do ponad 130 cm i wagę od 150 do 250 kg w przypadku byków, a w przypadku łań od 100 do 180 kg. Cechą charakterystyczną tych reniferów są długie nogi i szeroko rozstawione racice, ułatwiające brodzenie w głębokim śniegu, a u byków także rozłożyste poroże.

Do XVII wieku renifery fińskie zamieszkiwały niemal całą północną Europę. Polowania oraz intensywna wycinka lasów spowodowały, że populacja tych zwierząt zaczęła systematyczne spadać. Z końcem XIX wieku w Finlandii obserwowano już pojedyncze, niewielkie stada. Liczba osobników wzrosła tam ponownie w połowie XX wieku, m.in. za sprawą wcześniejszej migracji zwierząt z ówczesnego ZSRR.

W zoo w Płocku w 2015 r. zamieszkały samiec i samica renifera fińskiego - Ferek miał wówczas dwa, a Reni trzy lata. Zwierzęta te przebywały wcześniej w ogrodach zoologicznych w Rotterdamie w Holandii i Berlinie w Niemczech.

W płockim zoo wybieg, gdzie można zobaczyć renifery fińskie, został włączony do specjalnie przygotowanej Trasy Zimowego Zwiedzania. Obejmuje ona w sumie 16 wybiegów, gdzie mieszkają m.in. pantery śnieżne, tygrysy syberyjskie, makaki japońskie, a także foki pospolite i żurawie mandżurskie.

Położone na wysokiej, malowniczej skarpie nad Wisłą zoo w Płocku powstało w 1951 r. Ogród ma powierzchnię około 15 ha. Żyje tam obecnie ok. 7,5 tys. zwierząt reprezentujących ponad 580 gatunków, w tym wielu rzadkich, zagrożonych wyginięciem. Od 2002 r. płockie zoo należy do Światowej Organizacji Ogrodów Zoologicznych.

W zoo w Płocku działa jeden z największych w Polsce pawilonów dydaktyczno-naukowych, w którym znajduje się m.in. ekspozycja gadów i płazów, a także aranżacja lasu tropikalnego z oryginalną, egzotyczną roślinnością oraz akwaria z fauną i florą mórz i oceanów całego globu. (PAP)

Autor: Michał Budkiewicz